Εδώ και καιρό ήθελα να γράψω ένα άρθρο σχετικά με την διατροφή και το περιβάλλον.
Υπάρχει περίσσια αρθρογραφία πια που υποστηρίζει πως υπάρχουν τρόποι να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας και ο τρόπος που τρεφόμαστε είναι μια πτυχή που πρέπει να μας προβληματίσει.
Μετά από εκτενή μελέτη πιστεύω ότι μια διατροφή που έχει χορτοφαγική ταυτότητα μπορεί να είναι μια λύση.
Ναι είμαι υπέρ της ισορροπίας και πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος όταν τρέφεται ισορροπημένα. Κάτι που για τον μέσο Κύπριο έχει κατα πολύ αλλάξει... Θέλω να πιστεύω ότι δεν τρώμε σουβλάκια πλέον 3 φορές την εβδομάδα και κοτόπουλο τις υπόλοιπες. Πιστεύω και αυτό εκλαμβάνω ως επί το πλείστον και από την επαφή που έχω με πελάτες μου, ότι ο Κύπριος έχει κάνει μια στροφή προς την μεσογειακή διατροφή και πάλι και τιμά την Κυπριακή και Ελληνική κουζίνα.
Με αυτά στο μυαλό καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι όσα πιο πολλά χόρτα τρώμε τόσο καλύτερη λειτουργία του εντέρου έχουμε, τόσες πιο πολλές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία παίρνουμε και τόσο πιο πολύ καταφέρνουμε να βάζουμε τις ορμόνες μας σε ισορροπία.
Καλό είναι βέβαια να εκτιμούμε τις προσωπικές μας διατροφικές ανάγκες και να πράττουμε ανάλογα με αυτές και να μην καταφεύγουμε σε λύσεις βιομηχανοποιημένες η λύσεις της τελευταίας στιγμής.
Αν στραφούμε λοιπόν σε μια μάλλον χορτοφαγική διατροφή τότε βάζουμε ξεκάθαρα πια και εμείς το λιθαράκι μας σε αυτό που λέγεται περιβαλλοντική προστασία αλλά και προστασία της υγείας μας για δύο ξεκάθαρους λόγους. Τα ζώα που τρώμε πρέπει και αυτά να φάνε, και αυτό σημαίνει μεγάλες εκτάσεις γης αφιερωμένες στην βιομηχανοποιημένη τροφή των ζώων που τρώμε! Έπειτα πόσο υγιεινό είναι τελικά το κρέας που τρώμε;
Πολλοί από εμάς θα απαντήσουμε ότι Κυπριακή διατροφή χωρίς χοιρινό ή αρνί δεν γίνεται και εν μέρη συμφωνώ μα αν το σκεφτείτε για λίγο και οι πρόγονοι μας έτρωγαν κρέας σπάνια ή σε κάποια γιορτή και όχι καθημερινά.
Όσο για τα ψάρια, ειλικρινά δεν είμαι σίγουρη πόσο θρεπτικά ή πόσο επιβλαβή μπορεί να είναι τα ψάρια τις ιχθυοκαλλιέργειας. Είμαι σίγουρη ότι η θάλασσα μας έχει υποστεί τόσες αλλαγές που δεν μπορεί πάρα να αφήνει και τον υδάτινο μας κόσμο να νοσεί και να υποφέρει.
Με αυτά στο μυαλό, ας κοιτάξουμε να φάμε φρέσκα και κυπριακά τρόφιμα, ας βάλουμε και ένα θυμάρι η μια ρίγανη στο μπαλκόνι μας ή ακόμα αν έχουμε χώρο ας βάλουμε και ένα μαρούλι, γιατί όχι, γιατί έτσι θα ξέρουμε, τι φτιάξαμε και τι φάγαμε... αλλά θα προστατέψουμε και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και αναπνέουμε!